Moon Colony Bloodbath

 

Ontwerp Donald X. Vaccarino

Artiest Franz Vohwinkel

Aantal spelers 1 tot 5

Lengte 45 minuten

Leeftijd 14+

Complexiteit Laag

Uitgekomen 2025

Uitgever Rio Grande Games (2025)

Taal Engels

Thema Probeer te overleven op de maan

In een notendop

Bij de start van het spel worden de verschillende stapels in het midden van de tafel voorbereid en krijgt iedere speler zijn startgrondstoffen (geld, voedsel, kolonisten en gebouwkaarten) en zijn voordeelkaarten.

De vooruitgangsstapel vormt het hart van het spel. Deze bevat bij de start twee willekeurige twistkaarten, twee problemenkaarten en vier werkkaarten. In een ronde wordt de bovenste vooruitgangskaart omgedraaid en wordt deze geactiveerd. Indien het een probleemkaart is dan wordt de volgende gebeurteniskaart (de volgorde hiervan is altijd dezelfde) aan de stapel toegevoegd. Alle toegevoegde kaarten komen steeds bovenop de trekstapel. Als een werkkaart wordt geactiveerd heeft iedere speler keuze uit vijf acties. Deze zijn herbevoorrading (je ontvangt dozen die enkel op gebouwen kunnen worden gelegd), bouwen, onderzoek (ontvang nieuwe gebouwkaarten, mijnontginning (voor geld) en oogsten (voor voedsel).

Elk gebouw dat je bouwt heeft een unieke eigenschap die wordt geactiveerd op de desbetreffende tijdstippen. Sommige voegen kaarten toe aan de vooruitgangsstapel waaronder je persoonlijke voordeelkaarten (als deze worden gedraaid krijg jij alleen het voordeel).

De gebeurteniskaarten en robotkaarten zorgen ervoor dat je aantal kolonisten afneemt. Deze betaal je uit je voorraad of je legt gebouwen en je ontvangt het aantal kolonisten dat hierop staat aangegeven. Het spel eindigt direct nadat een speler geen kolonisten meer heeft of in het eerder zeldzame geval dat de dertiende gebeurtenis wordt omgedraaid.

De speler die het meeste kolonisten over heeft (voorraad + gebouwen) is de winnaar. 

Onze ervaring

Moon Colony Bloodbath is een uniek zeer thematisch engine-building spel. Omdat iedereen gelijktijdig de acties doet is er bijzonder weinig downtime. Kolonisten sterven bij de vleet dus het spel heeft een zeer snelle drive. Hoewel het helemaal geen party game is heb je wel een soortgelijke ervaring want er wordt regelmatig (groen) gelachen. Door zijn kortere speelduur heb je regelmatig het gevoel van 'spelen we het nog eens?'. Voldoende kennis van de Engelse taal is noodzakelijk.

Imperium: Horizons

Ontwerp Nigel Buckle & Dávid Turczi
Artiest Mihajlo Dimitrievski

Aantal spelers 1 tot 4

Speelduur 40 tot 160 minuten

Leeftijd 14+

Complexiteit Hoog

Uitgekomen 2024

Uitgever Osprey Games (2024)

Taal Engels

Thema Strijd om de grootste civilisatie te worden

In een notendop

Aan het begin van het spel kiest iedereen een natie en neemt de bijhorende kaarten. Deze bestaan uit je krachtkaart, je startkaarten, je natiekaarten met een toetredingskaart en je ontwikkelingskaarten. Daarbovenop krijg je nog een staatskaart en als je met de optionele handelsroutes speelt ook een koopmanskaart (voor enkele naties is het verplicht met deze variant te spelen).

Er is een gemeenschappelijk aanbod van regiokaarten, roemkaarten, oproerkaarten, stamkaarten, geciviliseerde en ongeciviliseerde kaarten. Iedereen begint met 3 actiefiches en 5 uitputtingsfiches die je iedere beurt kan inzetten om kaarten te spelen en reeds gespeelde kaarten te gebruiken. Het belangrijkste spelmechanisme is deck building, je trekt vijf kaarten op hand van je trekstapel en speelt er daar enkele van, nadien gaan er enkele daarvan naar je aflegstapel (met eventueel handkaarten die je niet wil bijhouden voor een volgende beurt). Is je trekstapel leeg dan komt er een kaart bij (eerst alle natiekaarten en de toetredingskaart, daarna ontwikkelingskaarten) en wordt de aflegstapel geschud. Ook naargelang de tekst van de gespeelde of geactiveerde (uitgeputte) kaarten, kan je kaarten bijkrijgen uit het gemeenschappelijk aanbod. Dit alles doe je tijdens het merendeel van je beurten, je kan echter ook alleen een kaart nemen uit het aanbod of al de oproerkaarten uit je hand afleggen om negatieve punten aan het einde van het spel te vermijden. Het spel bevat ook verschillende grondstoffen die je voor verschillende dingen nodig hebt. Na elke ronde is er een zonnewende waarbij kaarten met deze eigenschap worden geactiveerd.

Het spel gaat zo verder tot er aan één van de vier eindvoorwaarden wordt voldaan. Als de oproerstapel leeg is, stopt het spel onmiddellijk en is diegene met het minste oproer de winnaar, anders wordt na het aankondigen van het einde nog de ronde uitgespeeld en volgt er nog één laatste ronde. Om de winnaar te bepalen worden de overwinningspunten van alle kaarten opgeteld, aangevuld met de vooruitgangfiches die je tijdens het spel hebt verzameld.

Onze ervaring

Dit spel is een droomspel voor de doorwinterde expert speler. De handleiding bevat maar liefst 52 pagina's (2 kolommen met een klein lettertype), waarvan je toch bijna de helft moet lezen om het spel te kunnen spelen. Zo bevat het ook een lexicon met maar liefst 35 trefwoorden die essentieel zijn om de kaarten te begrijpen.

Indien je reeds vertrouwd bent met één van de twee voorgangers Imperium: Classics of Imperium: Legends, dan zijn het enkel de handelsroutes die je onder de knie moet krijgen. Bij dit spel zitten ook 49 vervangkaarten om deze voorgangers compatibel met dit spel te maken, zodat je keuze hebt uit maar liefst 30 verschillende naties (als je alle spellen bezit).

Een beurt kan soms lang duren omdat je veel keuzes hebt en het ook belangrijk kan zijn in welke volgorde je kaarten speelt en activeert. Daardoor kent dit spel veel downtime en is de tijd op de doos nogal optimistisch. Een spel met twee spelers kan tot een uur of vier duren, zeker als je de handelsroutes toevoegt (en dat zal je meestal ook doen), dus een spel met drie of vier spelers is een enorme uitdaging. Een zeer goede kennis van Engels is noodzakelijk. 

Gwar vs Time

Ontwerp Matthew Grau

Artiest Dave Brockie, Don Draculitch, Hunter Jackson, Chuck Varga

Aantal spelers 3 tot 5

Lengte 60 minuten

Leeftijd 14+

Complexiteit Laag

Uitgekomen 2020

Uitgever Wildfire (2020)

Taal Engels

Thema Gwar

In een notendop

Gwar vs Time is opgebouwd als een traditionele deck builder. Je begint het spel met een startstapel van tien kaarten (zeven zijn in elk spel dezelfde en drie kies je aan het begin uit een aanbod van zes) en neemt er vijf op hand. Tijdens je beurt speel je eerst een leidende kaart (troefkaart) van één van de zes mogelijke kleuren. Alle andere spelers mogen, indien ze deze kleur op hand hebben, volgen en vullen hun hand weer aan tot vijf kaarten (is de trekstapel leeg dan wordt de aflegstapel geschud). Nadien worden de effecten van deze (mogelijks meerdere) kaarten behandeld. 

Dan speel je al je handkaarten en behandel je de effecten. Je verslaat schurkkaarten met het aantal geweld dat je hebt die dan op je dode stapel terechtkomen en je koopt met je veroveringspunten nieuwe kaarten voor jouw deck die je op je aflegstapel legt. Als laatste leg je al je gespeelde kaarten op je aflegstapel met uitzondering van de blauwe Field of Battle kaarten (deze blijven op tafel liggen totdat ze verwijderd worden met een effect van een een kaart).

Het spel eindigt na de beurt van de speler die de tijdwijzer tot nul brengt, deze wijzer start naargelang het aantal spelers op een bepaald aantal en gaat met één naar beneden voor elke Gwarkaart die wordt gekocht en als er een nieuwe minionkaart in het spel komt. Dan worden de overwinningspunten geteld in je deck en je dode stapel en diegene met de meeste punten wint.

Onze ervaring

Om te beginnen zijn wij al lang fan van de metalband Gwar en behoren wij dus tot de eigenlijke (lees enige) doelgroep voor dit spel (de Bohabs). Het spel zit in een veel te grote doos (waarschijnlijk om de hoge aanschaffingskost te rechtvaardigen). Het bijgesloten bord dient enkel om het aanbod uit te stallen en is dus niet noodzakelijk.

Omdat er verschillende artiesten aan dit spel gewerkt hebben zijn de illustraties uiteenlopend. De spelregels zijn niet duidelijk opgesteld en kunnen soms tot verwarring leiden. Veel kaarten hebben een take that effect, maar omdat je nooit kan bijhouden wie er op voorsprong ligt, zal je ze eerder arbitrair gebruiken. Het spel heeft nog twee varianten, een kleurbonus die je een extra effect geeft tijdens je beurt en een factiebonus die je extra overwinningspunten oplevert.

Met enkele eenvoudige huisregels kan dit spel ook met twee worden gespeeld. Een goede kennis van de Engelse taal is noodzakelijk.

Ben je geen fan van Gwar (of heb je er nog nooit van gehoord) dan zijn er veel andere deck builders met een betere prijs/kwaliteit verhouding en een veel grotere herspeelbaarheidsfactor.